Todos os libros
Como se chega a ser escritora ou escritor? Por que se escribe? Pódese vivir sen ler? Pódese aprender a pensar a través da lectura? As palabras poden proer, picar, denunciar as inxustizas, resultar molestas e incómodas. Tamén poden facernos reaccionar. Os escritores e escritoras pelexan coas palabras, míranlles as patiñas nun microscopio e constrúen historias. Cunha linguaxe comprensible e chea de anécdotas, Fran Alonso cóntanos neste libro inusual cousas sobre a escrita, a literatura ou a lingua e convídanos a reflexionar sobre o superpoder da lectura e a importancia de sentir a chamada das palabras.
Ciudades
Traducción al español de Fran Alonso
Kalandraka, 2018
1ª edición, Colección Orihuela
Versos urbanos fluyen por calles y plazas, lirismo sobre ruedas, voces y ruídos envueltos en polución. Paisaje y paisanaje plasmados en un mapa poético, donde no faltan los oasis físicos y emocionales.
PREMIO RAÑOLAS DE LITERATURA INFANTIL 1997
ACCÉSIT DEL PREMIO LAZARILLO 1996
Street poems
Edicións Xerais de Galicia, 2018
2ª edición
Poesía xuvenil (a partir de 12 anos)
Fran Alonso volve sorprender desde a poesía infantil e xuvenil, cunha ollada interdisciplinar, fundindo a frescura e a forza dos versos coa improvisación rebelde da “street art”. Este é un libro de poemas inconformistas, críticos, gamberros e combativos; disparos de graffiti que poderían ser escritos nos muros e rapeados con pintura nas paredes, seguindo a estela da arte na rúa, un libro que procura espazos de confluencia entre as artes plásticas e a poesía. Os poemas de “Street Poems”, volven mostrarnos un autor atrevido, capaz de actualizar e sacudir o lectorado de poesía infantil e xuvenil.
Terraza
Edicións Xerais de Galicia, 2017
1ª edición
Poesía
Un home contempla a vida e o paso do tempo desde a terraza dun bar e escribe poemas mentres toma un café. Pero a vida –e o tempo–, coma un agromo que se renova cada día, nunca se detén, nin nas miradas extraviadas dos perdedores, nin na arrogancia indomable dos adolescentes, nin no narcisismo fetichista das redes sociais, nin na estrañeza das avestruces que se ocultan, nin na aceptada resignación das persoas devoradas pola rutina, nin na ambición insolente e pretensiosa das motos.
Estado de Malestar
Twitter, 2016-2017
Poesía
«Estado de Malestar» é un berro de 140 versos en Twitter escritos por @franalonso entre o 30/11/2016 e o 18/4/2017 e traducidos ao catalán por @finaiglesias.
«Desde as latrinas da vida ao fulgor da lúa, Estado de Malestar é un berro de versos en Twitter escrito por Fran Alonso: un poema ao día en estado de excepción». Aínda que existen precedentes ao respecto na literatura electrónica, que explorou Twitter case desde a súa aparición, esta obra foi, para o autor, un reto: «a miña intención é procurar unha dimensión íntima que, desde o agocho da metáfora, remita a unha ollada social», pensada desde a tensión de escribir un poema diario cun máximo de 140 caracteres. O título da obra, Estado de Malestar, xoga cun determinado estado do proceso anímico que se detecta socialmente e que ironiza a partir do antónimo do propio concepto de «estado de benestar», pero tamén afonda nunha percepción íntima e persoal do social, do espazo público, que, ademais, nas redes sociais se mestura co privado ata confundirse.
Poemas birollos para ler cos ollos
Edicións Xerais de Galicia, 2016
2ª edición
Poesía infantil
Poemas birollos para ler cos ollos é un libro de poesía infantil que parte dunha concepción lúdica, divertida e transgresora da poesía. Os poemas nacen de dúas fontes fundamentais: a poesía visual e a oralidade. Botando man do elemento gráfico para facer que os poemas se lean coma se fosen cadros e buscando a complicidade das cancións infantís, dos arrolos e das sortes, Fran Alonso fai neste libro unha proposta sorprendente e modernizadora. O resultado é un libro moi accesible que sitúa a poesía moi próxima á sensibilidade das nenas e nenos de hoxe.
Contos nerviosos
Embora edicións, 2016
2ª edición
Ás veces suceden cousas tan inesperadas que os propios contos se poñen nerviosos. Os contos nerviosos son contos moi divertidos, pero non paran quietos porque lles tremen as palabras. Estes Contos nerviosos están protagonizados por un neno chamado Amelio que ten unha estraña alerxia ao ruído; por unha nena sen nome que ten unha amiga xirafa en Cabrafanada e recibe mensaxes misteriosas; por un neno que descobre que os videoxogos poden converterse en realidade e por Raíña, unha nena caprichosa que se enfada moito na festa do seu aniversario.
Nadie
Traducción al español de Moisés Barcia
Pulp Books, 2015
1ª edición
Sara decide cambiar de vida y dejar atrás los ruidos de la ciudad. Un joven vive obsesionado por las voces de sus vecinos, que le impiden llevar una vida normal. Otra mujer se cita en una cafetería con un hombre al que conoció a través de internet. S. Lonely prepara su primer viaje para huir de la rutina. Un escritor, que recibe correos de una lista en la que nunca se dio de alta, descubre la carga subversiva de los hoax, esas falsas cadenas que se envían por correo electrónico.
A través de estas historias y personajes, Nadie aborda el modo en que la ciudad y la tecnología influyen en las relaciones personales de la sociedad actual, marcada por el individualismo, las máquinas, la soledad y el ruido.
Poétic@
Premio Gala do Libro Galego ao mellor
proxecto literario en Internet
Poesía electrónica e transmedia
Desenvolvemento web: Estudi Llimona
Avepótamo edicións, 2015
Edición electrónica, habilitada para ler en ordenador, tabletas e móbiles.
Acceso libre en http://www.poetica.gal
Poétic@ é un libro dixital de poesía electrónica e transmedia que explora as posibilidades expresivas das novas tecnoloxías na creación literaria a través dun discurso ácido e corrosivo sobre a propia poesía e os seus mitos e tópicos. Este libro supera o concepto tradicional de poema para acomodarse no máis acaído de «instalación poética» e constrúese botando man de distintas linguaxes contemporáneas que comparten un espírito lúdico e provocador, contraditorio, que confunde, experimenta, investiga e dá lugar a un poemario diferente, multifocal e polidiscursivo, fragmentario, irónico, no que as propias citas doutros/as creadores/as se incorporan ao texto formando parte indisociable de cada instalación poética.
Poétic@ dótase, a través da web, de formas comunicativas mestizas, de carácter interno ou externo, que se funden co texto para tecer unha estrutura con fasquía de arañeira. Nela, os seus múltiples fíos entrelázanse coa incorporación da publicidade, da voz coloquial, do enredo, do discurso político, do eslógan, do recurso web, das propostas en vídeo ou en audio, da música, do emoticono, da canción infantil e de materiais lingüísticos de procedencia diversa. Recoñecendo as dificultades da sociedade actual para distinguir entre o banal e o transcendente, desde un sentido do humor irónico e transgresor, Poétic@ cuestiona a propia razón da poesía cun poemario participativo no que o hipertexto, máis aló de cumprir unha función informativa, pode cambiar o sentido do poema, confundindo os lectores e lectoras e solicitándolles un novo pacto de complicidade e relación ao abeiro das novas tecnoloxías.
Poétic@
Premio Gala do Libro Galego al mejor
proyecto literario en Internet
Poesía electrónica y transmedia
Traducción al español de Fran Alonso
Avepótamo edicións 2015
Acceso libre en http://poetica.gal/es
Poétic@ es un libro digital de poesía transmedia que explora las posibilidades expresivas de las nuevas tecnologías en la creación literaria a través de un discurso ácido y corrosivo sobre la propia poesía y sus mitos y tópicos. Desde un sentido del humor irónico y transgresor, Poétic@ cuestiona la propia razón de la poesía con un poemario participativo en el que el hipertexto, más que cumplir una función informativa, puede cambiar el sentido del poema, confundiendo a los lectores y lectoras y solicitándoles un nuevo pacto de complicidad y relación al amparo de las nuevas tecnologías.
Poétic@
Prémio Gala do Livro Galego ao melhor
projecto literário em Internet
Poesia electrónica e transmidia
Tradução ao português de Fran Alonso
Avepótamo edicións, 2015
Acesso livre em http://poetica.gal/pt
Poétic@ é um livro digital de poesia transmídia que explora as possibilidades expressivas das novas tecnologias na criação literária através de um discurso ácido e corrosivo sobre a própria poesia e os seus mitos e tópicos. Desde um sentido do humor irónico e transgresor, Poétic@ questiona a própria razão da poesia com um poemário participativo no que o hipertexto, além de cumprir uma função informativa, pode mudar o sentido do poema, jogando a confundir os leitores e leitoras e lhes solicitar um novo pacto de complicidade e relação ao abeiro das novas tecnologias.
Cementerio de elefantes
Traducción al español de Iolanda Mato
Pulp Books, 2013
1ª edición
Cementerio de elefantes es un viaje literario a las entrañas de ese enigma fascinante que es la noche. Los personajes de este libro habitan ese paisaje como si la noche fuese una estrella fugaz que busca desesperadamente su libertad. A su imagen, se exhiben, clandestinos, en esa oscuridad húmeda que es refugio de noctámbulos, travestis, camareras, estudiantes, taxistas, barrenderos, personas solitarias, insomnes o periodistas…, y todos ellos sufren o disfrutan el efecto devastador de la noche sumergidos en los espacios más secretos de la ciudad. En Cementerio de elefantes, un libro de estructura singular y espíritu fragmentario, la noche es sinónimo de magia, de complicidad, de vida, de seducción… pero también de soledad, de erosión, de anonimato, de frustración. Fran Alonso nos cuenta historias nocturnas y urbanas cargadas de melancolía y humor que nunca nos dejan indiferentes, y lo hace con frescura, humanidad e ironía.
A punta de pistola
XII Premio de Novela por Entregas de La Voz de Galicia 2012
Edicións Xerais de Galicia, 2012
4ª edición
A punta de pistola ábrese cunha escena de ritmo trepidante: un delincuente de pouca monta, coñecido como O Varas, e a súa muller, Rica, acoden a un Centro de Acollida Familiar para ver os seus fillos, baixo a tutela dos servizos sociais. Unha vez alí, secuéstranos e lévanos a punta de pistola. Así comeza unha frenética fuxida. Ao tempo, outra historia transcorre en paralelo: a dunha camioneira emprendedora, culta e licenciada, que conduce e escribe nun blog. A camioneira, admiradora da vida da fisterrá Celia Rivas, a primeira muller en conducir un camión, en 1932, supón un contrapunto máis intimista á desenfreada fuxida que protagoniza a parella de secuestradores. Moita acción, planos cinematográficos, novas tecnoloxías, o papel da muller e a desestruturación social, familiar e educativa son algúns dos eixos que vertebran esta novela que está baseada nun feito real e logra atrapar os lectores e lectoras.
무엇을 닮았을까?
Glbburi, 2011
2ª edición
본문내용
어느 맑은 날, 갑자기 하늘에서….
못생긴 거미가 내 몸 위로 툭 떨어졌어요.
거미는 키위만큼 통통한 엄지발가락으로 다가오더니
귤껍질처럼 우둘투둘한 발꿈치로 올라왔어요.
파파야만큼 부드러운 다리를 살금살금 기어
:
포도송이처럼 꼬불꼬불 엉킨 머리카락 숲으로 올라갔어요.
그러고는 머리 위에서 가느다란 거미줄을 타고 핑!
“안녕, 친구!” / “안녕!”
“꼬물꼬물 거미야, 다시 만나자!”
Io e il ragno
Traduzione italiana: Elena Rolla
Kalandraka, 2011
1ª edición
Un bel giorno, d’improvviso, un ragno grasso e brutto… saltò giù dal cielo e atterrò sul mio corpo. Quello sfacciato, prima mi esplorò l’alluce, tondo come un kiwi. Poi mi si arrampicò sulle caviglie, rugose come la pelle di un mandarino. Un albo di grande bellezza artistica e letteraria, ideale per tutti, dai lettori in erba fino agli adulti per la delicatezza con cui le parole percorrono la geografia del corpo umano nella figura di una bambina, paragonando ciascuna parte con un frutto, attraverso forma, dimensione e consistenza. La scelta del ragno, socialmente considerato un animale poco aggraziato, conferisce un sottile contrasto ed un tocco di humor, rendendo il lettore partecipe delle sensazioni che la protagonista prova davanti al percorso dell’aracnido.
Transición
Libro con CD que inclúe poemas recitados por María Lado e Fran Alonso
Editorial Franouren, 2011
1ª edición
Ao abrigo de Transición amarran poemas que erguen a voz e loitan, versos que non esquecen nin un só nome, poemas de sombras, de fuel; pero tamén poemas que xogan a ser música, que desfán as sílabas en compases, xogo que Fran Alonso domina con delicia, e tamén poemas onde o lector percorre a casa, os ruídos das portas dos veciños, poemas con vistas a ese Vigo que se deita como un animal adormecido. Transición é un libro de moitas caras pero, sobre todo, de moitas falas. Por iso eu recomendo, se se me permite, ler Transición sempre con voz, pronuncialo en alto, porque é un poemario que pide saír pola boca. É para ler en pé no cuarto ou sentado baixo as sombras dunha tarde no xardín, pide chegar coma un fío recitado para os amigos fronte ao mar, para o amante no leito, para os condutores dos vitrasas, para as mulleres que berran os nomes dos peixes nas prazas. Transición quere a vida e non dubida en pedila a berros.
O meu gato é un poeta
Premio Fervenzas Literarias ao Mellor Libro Infantil de 2011
Edicións Xerais de Galicia, 2011
8ª edición
Poesía infantil
O meu gato é un poeta é un libro que pretende transmitir a poesía dun xeito lúdico, divertido e, sobre todo, accesible para os lectores e lectoras. Está ideado coma se fose un xogo ou un obradoiro. O meu gato é un poeta bota man da fusión de xéneros literarios a través da reflexión, da poesía visual, dos xogos de palabras, da interacción, dos caligramas, da narración, da música, das novas tecnoloxías para conseguir unha proposta poética fresca e divertida.O libro vai acompañado dun CD que enriquece o texto grazas á mestura de distintas artes e amplia ante os lectores a súa visión da poesía, permitíndolles abordar novas dimensións e agrandando a súa percepción sensorial. A música das seis cancións do CD é de Xurxo Souto.O meu gato é un poeta conta tamén con web propia www.gatopoeta.net. Nesta páxina o lector poderá atopar máis poemas, información sobre o libro e o disco, xogos, mp3 coa voz do autor recitando, cuestionarios con respostas…
- Web do libro www.gatopoeta.franalonso.gal (o contrasinal de entrada está no libro)
- Ficha de lectura elaborada polo CPI O Rosal (en pdf)
- Entrevista do libro a Fran Alonso sobre O meu gato é un poeta (en pdf)
Contesta ou disparo
Domicilio Virtual, 2011
34 entrevistas breves con representantes da cultura galega
Edición dixital (epub e pdf)
Contesta ou disparo é un libro que contén 34 entrevistas breves, rápidas e de aire frívolo, feitas por Fran Alonso en 1991, para o Diario 16 de Galicia, a 34 persoas da cultura e da política galega: Isaac Díaz Pardo, O Mago Antón, Mariano Abalo, Julián Hernández, Justo Beramendi, Chano Piñeiro, Manuel Forcadela, Miguelanxo Prado, Alberto González Alegre, Xosé Luís Blanco Campaña, Couceiro, Carlos Casares, Os Diplomáticos de Monte Alto, Alfonso Eiré, Manuel Moldes, Roberto Vidal Bolaño, Luís Mariño, Carlos Mella, Antón Baamonde, Roberto Cordovani, Atilano, Xaquín Marín, Ramón Villares, Xosé Luís Suárez Canal, Margarita Ledo, Manuel Guede, Miguel Cancio, Valentín Carrera, Pemón Bouzas, Suso Costas, Miguel de Lira, Carlos Blanco, Luma Gómez e Laxeiro. Contesta ou disparo é un libro de xornalismo, humilde pero simpático; lixeiro pero que, ao tempo, recupera a memoria de noso; fugaz pero tamén significativo. Está editado baixo licencia Creative Commons e acceso libre para celebrar os 20 anos de escrita pública do seu autor (1991-2011).
- Descargar Contesta ou disparo en pdf
- Descargar Contesta ou disparo en epub
Ninguén
Edicións Xerais de Galicia, 2011
1ª edición
Traducións: edición en español (Pulp Books, 2015)
Sara, unha muller que está farta dos ruídos da cidade, decide cambiar de estilo de vida. Un mozo vive obsesionado polas voces dos seus veciños, que lle impiden levar unha vida normal. Outra muller cítase nunha cafetería cun home ao que coñeceu a través de Internet. S. Lonely toma a decisión, por primeira vez na súa vida, de emprender unha pequena viaxe de vacacións para romper a rutina. Un escritor, que recibe correos dunha lista na que nunca se deu de alta, descobre a carga subversiva dos hoax, esas falsas cadeas que se envían a través do correo electrónico. Simultaneamente, diversos mails cruzan o ciberespazo deste libro singular.Estas son algunhas das historias e personaxes do novo libro de Fran Alonso. Ninguén aborda os actuais xeitos de relación entre as persoas nas sociedades urbanas e o modo en que a cidade e a tecnoloxía inflúen para mudar os medios que empregamos para comunicarnos. O libro está centrado na convivencia entre os veciños dun edificio, pero tamén no uso da tecnoloxía como paradigma das formas de relación. Desde a presenza do teléfono móbil ata o contacto persoal a través das redes sociais, Ninguén explora esa nova condición que hoxe nos define aos cidadáns das comunidades contemporáneas, vencelladas, entre outras cousas, ao individualismo, á máquina, á soidade e ao ruído.
Folerpas de Novoneyra
Edicións Xerais de Galicia, 2010
1ª edición
Biografía ficcionada
Folerpas de Novoneyra é un libro que convida a achegarse á vida e á obra de Uxío Novoneyra, o poeta do Courel a quen homenaxea a sociedade galega nas Letras Galegas 2010. Coa naturalizade que caracteriza a escrita de Fran Alonso, estas páxinas seducen e constitúen unha porta para entar na poesía silenciosa e no universo biográfico de Novoneyra. A través de pequenas descubertas, de anécdotas simpáticas, dunha linguaxe asequible e dunha aproximación amigable aos seus poemas, visitamos a palabra e o tempo de Novoneyra, O Courel, a súa infancia, a Guerral Civil, a escritura d’ Os Eidos, os días de Brais Pinto en Madrid, o compromiso coa lingua, a súa amizade con María Mariño, o Novoneyra beat do 68, a caligrafía, os seus libros infantís, Compostela… Unha biografía e unha antoloxía de Uxío Novoneyra para lectores e lectoras de todas as idades. Un libro de divulgación imprescindible para coñecer a figura das Letras Galegas 2010.
Voces da Groba, voces de Berlín
Edicións Aguatinta, 2010
Edición limitada e numerada.
Voces da Groba, voces de Berlín é un libro de edición especial, moi coidada, que ten como soporte unha carpeta que contén un libro cun relato longo de Fran alonso e unha serigrafía do artista plástico Jorge Barbi. A edición, limitada e non venal, consta de 200 exemplares numerados e asinados polos dous autores e 30 exemplares máis, tamén numerados e asinados, para compromisos de edición. O crítico Ramón Nicolás escribiu sobre o libro: «Fran Alonso recrea con sensibilidade unha sorte de confesión dun personaxe do barrio de Mitte berlinés que, dun xeito casual, arriba ás costas da serra de Groba nun momento delicado da súa vida e como a impronta deste espazo, das súas xentes e das vivencias que aquí ten determinan unha mudanza radical na súa vida. A proposta de Alonso, que non abandona ese hipertexto que domina a totalidade da súa produción, condúcenos ao tempo pola crónica particular da biografía do personaxe que enfila o relato, mais tamén pola presenza dos cabalos da serra como símbolo de liberdade -na realidade aí se revela o asunto central da proposta literaria, relato longo ou “nouvelle” se se quer-, polos petróglifos do lugar, por unha reflexión sobre os perigos que ameazan este espazo ou polo seu adn representado na toponimia inmemorial que agroma na palabra dun personaxe de ficción recoñecible».
La araña y yo
Traducción al español de Fran Alonso
Fotografías: Manuel G. Vicente
Kalandraka, 2009
2ª edición
Sinopsis: Un día alegre, de repente, una araña gorda y fea… saltó desde el cielo para aterrizar en mi cuerpo. La descarada, primero exploró mi dedo gordo del pie, abultado como un kiwi. Después subió a mis tobillos, rugosos como la piel de una mandarina.
El libro: Un álbum de gran belleza artística y literaria, ideal para todos los públicos, desde los primeros lectores hasta los adultos, por la delicadeza con la que las palabras recorren la geografía del cuerpo humano en la figura de una niña, comparando cada parte con una fruta, a través de su forma, tamaño y textura. El recurso de la araña, considerado socialmente como un animal poco agraciado, proporciona un sutil contraste e incluso un cierto toque de humor, haciendo partícipe a los lectores de las sensaciones que percibe la protagonista del relato ante el recorrido que realiza el insecto. Esta obra ofrece un acercamiento visual y poético al cuerpo humano.
A aranha e eu
Tradução ao português: Ana M. Noronha
Fotografias: Manuel G. Vicente
Kalandraka, 2009
2ª edição
Resumo: Um belo dia, de repente, uma aranha gorda e feia, saltou do céu e veio aterrar no meu corpo. Primeiro, a descarada, explorou um dedo do meu pé, volumoso como um kiwi. Depois, subiu até aos meus tornozelos, rugosos como a pele de uma tangerina.
O livro: Um álbum de grande beleza artística e literária, ideal para todos os públicos, desde os primeiros leitores até aos adultos, pela delicadeza com que as palavras percorrem a geografia do corpo humano na figura de uma menina, comparando cada parte com um fruto, através do seu formato, tamanho e textura. O recurso à aranha, socialmente considerada como um animal pouco querido, proporciona um subtil contraste e inclusivamente um certo toque de humor, tornando os leitores partícipes das sensações que a protagonista recebe da narrativa ao longo do percurso do insecto. Esta obra oferece uma abordagem visual e poética do corpo humano.
The spider and me
Prize Neira Vilas 2009 to the best children books
Translation: Jon Brokenbrow
Photos: Manuel G. Vicente
Kalandraka, 2009
2nd edition
One bright day, all of a sudden, a fat, ugly spider… jumped out of the sky and landed on my body. First of all, the cheeky thing explored my big toe, as plump as a kiwi. tangerine. Then, it climbed up to my ankles, as bumpy as the skin of a tangerine.
A araña e mais eu
Premio Xosé Neira Vilas ao Mellor Libro Infantil de 2009 (Asociación Galega de Editores)
Kalandraka, 2009
2ª edición
Álbum ilustrado
Traducións: español (Kalandraka, 2009); portugués (Kalandraka, 2009); inglés (Kalandraka, 2009); italiano (Kalandraka, 2011) e coreano (Glbburi, 2011)
Álbum ilustrado con texto e fotografía que supón un achegamento visual e poético pola xeografía do corpo humano. Ollos de cereixa, pel de pexego, nariz de amorodo… Misteriosa viaxe para unha araña exploradora.
Balada solitària
Traducció al català: Fina Iglesias
Domicilio Virtual Edicións, 2009 (Edició digital)
Edició web: Taller de traducció del gallec i del portuguès, Filologies Gallega i Portuguesa, Universitat de Barcelona, 2007.
A partir d’una proposta de Luis Mendonça –editor de les Edições Éterogémeas (Porto, Portugal)–, l’escriptor gallec Fran Alonso va escriure un text poètic per a la col·lecció Curtocircuito que va ser il·lustrat pel conegut fotògraf portuguès Renato Roque. A Balada solitària, l’autor viguès reflexiona –en un poema punyent– al voltant de la solitud i els canvis en les relacions humanes de les societats contemporànies.
En Balada solitària es fonen dos llenguatges, propis i distints, per explicar una història (la del text de Fran Alonso i la de les fotografies de Renato Roque), dos llenguatges que sintonitzen, s’entenen i es complementen a partir de la seva diferència, de la divergència dels seus suports, per crear una mateixa tensió narrativa. D’aquesta manera, l’autor literari i l’autor gràfic aconsegueixen a Balada solitària una gran harmonia, l’harmonia, potser, del desconsol, per repensar la individualitat de la societat actual. El llibre es presenta com un poemari tot i que té com a base una estructura narrativa, una confusió deliberada per part de l’escriptor, qui reconeix que busca difuminar els llindars entre gèneres i s’estima més contemplar la seva obra des d’una perspectiva global. La traducció al català és responsabilitat de Fina Iglesias i va ser editada a la pàgina web de la Universitat de Barcelona, dins del programa del Taller de traducció del gallec i del portuguès al català de Filologies gallega i portuguesa de la UB. Es pot consultar a la pàgina web original o descarregar-la en pdf des de Domicilio Virtual edicións.
- Descarregar Balada solitària en català (llibre complet, pdf)
Cartas de amor
Traducción al español de Fran Alonso
Algar editorial, 2008
1ª edición
Las historias de este libro nacen a partir de cartas de amor, pero non son cartas de amor convencionales. El amor o el desamor son la excusa que nos permite conocer las dramáticas circunstancias que rodean a las mujeres que las escriben. De hecho, los verdaderos protagonistas de las cartas son la pobreza, la guerra, la inmigración, la violencia, la presión social o la integración. Y quienes escriben estas cartas son mujeres que viven circunstancias vitales, personales o sociales muy difíciles que afrontan con valentía. Este es un libro contundente pero tierno, un canto a la vida y a la dignidad.
Un país a medio facer
Xerais, 2008
Entrevistas, crónica
1ª edición
Un país a medio facer de Fran Alonso busca as claves da evolución da cultura galega nos últimos vinte anos a través das voces dos protagonistas. Hai 20 anos, as casas de ladrillo sen recubrir constituían, na opinión de Manuel Rivas, unha boa metáfora de Galicia; un descoñecido Xurxo Souto teimaba en inventar Os Diplomáticos de Monte Alto mentres Reixa preparaba o programa Sitio Distinto para a TVG; Uxía comezaba a súa andaina musical en solitario e o teatro galego vivía días de polémica. Algunhas das entrevistas foron contestadas e, globalmente, reflicten a cultura dun país que buscaba obsesivamente a súa normalidade. Apenas pasaran algo máis dunha ducia de anos desde a fin da ditadura, remataban os 80 ou albiscábanse os desinhibidos 90. A través de entrevistas feitas naquela época, reconstrúese agora o pulso cultural dun tempo en que Galicia era un país a medio facer e vivía ese feito de xeito obsesivo. Logo, o libro salta no tempo e viaxa, vinte anos despois, a unha Galicia que parece normal. ¿É normal? ¿Que cambiou na cultura galega nestes vinte anos?
Males de cabeza
Traducción al español de Fran Alonso
Faktoría K de Libros, 2007
1ª edición
La locura y su antítesis, la lucidez, son el eje sobre el que giran estas historias, entrecruzadas como una tela de araña. Sus personajes y sus circunstancias no dejan de ser familiares para el lector, inmerso en un mundo en el que las tensiones diarias y la neurosis colectiva alteran nuestro frágil equilibrio emocional. Y así, entre la ternura y la crudeza, la ironía y la solidaridad, se va tejiendo una necesaria reflexión sobre el ser humano y nuestro tiempo, sus virtudes, sus límites y sus miserias. Un libro de estructura original y estilo vivaz, lleno de humor, con influencias cinematográficas, que ahonda en el lado enigmático de la mente, donde anida la perplejidad y las contradicciones de un tiempo que es el nuestro; donde se incuban los celos, las fobias, el miedo, la angustia y las manías; donde se custodia la brújula de nuestra vida.
Mals de cap
Traducció al català de Fina Iglesias
El Cep i la Nansa, 2007
1ª edició
Mals de cap s’endinsa en aquell vent que bufa des de les entranyes de la cultura urbana contemporània i que ens arrossega entre les fulles gairebé invisibles d’una neurosi col·lectiva. El llibre ens proposa una immersió en un món en què les tensions diàries i els estils de vida contemporanis alteren el nostre fràgil equilibri emocional. I així, entre la tendresa i la cruesa, la ironia i la solidaritat, es va teixint una necessària reflexió sobre l’ésser humà i el nostre temps, les seves virtuts, els seus límits i les seves misèries. A Mals de cap, Fran Alonso adopta un to subversiu per conduir el lector vers el seu fons més pregon, fins aquell espai fronterer i relliscós, fred i letal como el tall d’una navalla, entre la cordura i la bogeria, i ho fa, també, servint-se de l’humor i de la ironia, amb una prosa àgil i imantada, mirant de no deixar mai indiferents els lectors.
A vida secreta de María Mariño
Edicións Xerais de Galicia, 2007
1ª edición
Biografía ficcionada
A través das entretidas páxinas deste libro, o escritor Fran Alonso vainos contando a vida e a obra de María Mariño coma se fose unha novela. Mesturando a realidade e a ficción, desvélanos a extraordinaria figura desta poeta desde o mesmo día en que naceu. De Noia ao Courel, pasando polas difíciles circunstancias da Guerra Civil, A vida secreta de María Mariño describe a personalidade dunha muller e dunha obra literaria de grande altura. O libro, que inclúe unha cronoloxía e unha antoloxía poética, é de lectura agradable, amena e desenfadada.
- Descargar A vida secreta de María Mariño en pdf (2ª edición en versión dixital, Avepótamo edicións, 2017)
A voz que vén da seitura
Biografía que forma parte do libro-CD-DV da Señora Carmen A flor dos meus anos.
Inclúe entrevista en formato vídeo dixital.
PAI Música, 2007
A voz que vén da seitura é unha biografía da Señora Carmen, unha muller de 82 (falecida en 2014) anos integrante do grupo folk Malvela que publicou o seu primeiro disco en solitario baixo o título A flor dos meus anos. Ademais da biografía literaria que consta no libro-CD, tamén se reproduce a entrevista en imaxes no DVD. Tras unha dura vida de traballo no campo a señora Carmen, falecida en xaneiro de 2015, debutou como cantante solista en 2007 aos 82 anos de idade conseguindo sona e boas críticas co seu disco Na flor dos meus anos (PAI Música). Anteriormente foi unha das integrantes do grupo Malvela, xurdido a partir dun cursiño de cantos populares dirixido pola cantante Uxía, co que tamén acadou moitos éxitos e gravou varios discos chegando a actuar a nivel internacional. A versión que con Malvela gravaron da popular canción “O pirimpimpín” foi utilizada como cabeceira dunha serie, emitida pola TVG. No seu disco en solitario estivo arroupada por colaboracións tan importantes como as de Dulce Pontes, Xosé Manuel Budiño, Uxía ou Rodrigo Romaní no eido musical e os textos do escritor Fran Alonso no libro que acompaña ao disco e no que dá conta da vida desta muller singular.
Cartas de amor
Edicións Xerais de Galicia, 2006
12ª edición
Traducións: edición en español (Algar, 2008)
As historias deste libro nacen a partir de cartas de amor. Pero non son cartas de amor convencionais. O amor ou o desamor son as desculpas que nos permiten coñecer as dramáticas circunstancias que rodean ás mulleres que as escriben. De feito, os verdadeiros protagonistas das cartas son a pobreza, a guerra, a inmigración, o franquismo, a violencia, a prostitución, a presión social, a integración…E quen escriben as cartas son mulleres que viven circunstancias vitais –persoais ou sociais- moi difíciles, ás que se enfrontan con valentía. Este é un libro contundente pero tenro, un canto á vida e á dignidade.
Poetízate
Antoloxía da poesía galega
Edicións Xerais de Galicia, 2006
17ª edición
A poesía non morde. E, aínda que haxa quen pense o contrario, non é aburrida, romanticona nin difícil. Esta divertida antoloxía poética demostra o contrario. De Rosalía de Castro ás poetas novas, propoñémosche unha viaxe polos poemas máis próximos, divertidos e desenfadados da poesía galega. Poetízate é un libro pensado para as persoas que non están afeitas a ler poesía. ¿Para que? Para cantar, berrar, recitar, rapear, musicar, rebelarse contra o mundo ou só para falar suave na orella. Este é un libro para sentir, gozar e intuír a poesía. Así que, xa o sabes: poetízate. Poetízate –que consta do propio corpus poético, un limiar e unha «visita guiada» a xeito de epílogo– é obra do escritor Fran Alonso e nace coa vocación de levar a poesía ás aulas dun xeito desenfadado e buscando sempre a complicidade e a proximidade co lector ou lectora adolescente. O corpus de Poetízate percorre toda a poesía galega desde Rosalía de Castro até a actualidade e consta de arredor de 200 poemas seleccionados de perto de 80 autoras e autores.
Balada solitaria
Poemas de Fran Alonso e fotografías de Renato Roque
Edições Éterogémeas, 2004 (Portugal); 2ª ed, Franouren 2011, incluído en Transicion
1ª edición
A partir dunha proposta de Luis Mendonça –editor das Edições Éterogémeas (Porto, Portugal)–, o escritor galego Fran Alonso escribiu un texto poético para a colección Curtocircuito que foi ilustrado polo coñecido fotógrafo portugués Renato Roque. En Balada solitaria, o autor vigués reflexiona –nun desgarrador poema– sobre a soidade e os cambios nas relacións humanas das sociedades contemporáneas. En Balada solitaria fúndense dúas linguaxes, propias e distintas, para contar unha historia (a do texto de Fran Alonso e a das fotografías de Renato Roque), dúas linguaxes que sintonizan, se entenden e complementan a partir da súa diferencia, da diverxencia dos seus soportes, para crear unha mesma tensión narrativa. De tal modo, o autor literario e o autor gráfico consiguen en Balada solitaria unha gran harmonía, a harmonía, se cadra, do desacougo, para repensar a individualidade da sociedade actual. O libro preséntase como un poemario, aínda que se apoia sobre unha estrutura narrativa, unha confusión deliberada por parte do escritor, quen recoñece que busca difuminar os lindes entre xéneros e prefire contemplar a súa obra dende unha perspectiva global. O prólogo do libro correu a cargo de Teresa Siza, directora do Centro Português de Fotografia, dependente do Ministério de Cultura portugués.
A casa da duna
Distinción White Ravens da Biblioteca Internacional de Múnic
Edicións Xerais de Galicia, 2002
1ª edición
Álbum ilustrado
A casa da duna é un libro que nace dunha intensa comuñón entre texto e fotografía ao longo dun proceso de elaboración en común entre o escritor Fran Alonso e o fotógrafo Manuel G. Vicente. A casa da duna, desde a forza da imaxe e desde a intensidade da palabra e da historia que se narra, pretende reforzar o álbum ilustrado nese papel de pequena obra de arte que lle é outorgado no ámbito cultural europeo. A casa da duna é tamén un texto fermoso, divertido, que se desenvolve á beira do mar e xoga cos elementos e as palabras relacionadas co mar, contándolles aos nenos, a través da palabra e da linguaxe fotográfica, unha historia apaixonante, misteriosa e engaiolante, dunha excelente calidade literaria. A casa da duna fai unha aposta pola fotografía como esencia do álbum ilustrado. A protagonista do álbum, Alba, vive na casa da duna co seu gato Bicos. Encántalle deitarse na area para ver as ondas do mar. Un día, enriba dunha onda, chega unha nena descoñecida, pequerrecha como unha boliña, que lle dá un estraño aviso. A casa da duna é, sobre todo, un álbum contemporáneo que emprega a linguaxe visual dos cativos e cativas aos que se dirixe.
Subversións
Edicións Xerais de Galicia, 2001
1ª edición
Subversións. Contra o sometemento. Contra a poesía. Contra o poder. Contra as estructuras da lingua. Contra o conformismo. Subversión: poética da liberación. A fin do milenio, a insubmisión, a solidariedade, a lingua, o conflito bélico ou as marxes da noite desfilan polos longos poemas de Subversións. A subversión como estigma de vida e como xeito de concibir o acto creativo. A subversión é un aturuxo mestizo, profundo e dolorido que sae das entrañas do autor, ateigadas de terra, e sitúanos nunha órbita planetaria desde a que Galicia se ve no Mundo a vista de paxaro. Subversións, o libro de poemas de Fran Alonso, supón unha entrega coa que o autor, unha das voces máis destacadas da década dos 90, dá un paso adiante na súa identificable arquitectura poética. Subversións, ademais, recompila neste mesmo volume toda a obra poética de Fran Alonso anterior a 2001 excepto Cidades.
Males de cabeza
Edicións Xerais de Galicia, 2001
2ª edición
Traducións: edición en español (Faktoría K, 2007), edició en catalá (El cep i la Nansa, 2007)
Males de cabeza reflexiona sobre ese vento que sopra desde as entrañas da cultura urbana contemporánea e que nos arrastra entre as follas invisibles dunha neurose colectiva. Máis que un libro, Males de cabeza é unha arañeira de seda ácida que se vai tecendo con extremado coidado arredor dun dos temas que máis paixón e inquedanza teñen espertado ao longo do milenio: a tolemia. En Males de cabeza, Fran Alonso deita unha ollada sobre a condición humana, ás veces con tenrura, ás veces con dureza, ofrecéndonos unha visión propia e moderna da tolemia, desa tolemia próxima e contemporánea que a tod@s nos roza. E faino espindo as tensións e contradiccións cotiás do noso tempo e da nosa sociedade e abrindo un coloquio coa tradición literaria e cinematográfica que recrea a loucura. Males de cabeza configúrase como un espello que compendia a obra literaria de Fran Alonso.
O brillo dos elefantes
Finalista do Premio Raíña Lupa 1999
Edicións Xerais de Galicia, 1999
4ª edición
Novela
Un neno centroamericano vive nunha aldea de Matagalpa, coa súa nai e a avoa Mirta, nun fermoso país de lagos e volcáns. Na aldea onde viven a penas teñen para comer e unha guerra non declarada ameaza os campesiños. Taquín, o mestre dunha escola á que non vai ninguén, fai que o neno acabe por perderlle o medo á noite e descubra o sentido da vida.
Ciudades
Traducción al español de Fran Alonso y X. M. Lago Lestón
Espasa Juvenil, 1998
1ª edición
Este libro es un acercamiento sincero a la realidad de las ciudades. El autor nos cuenta cómo las ve cómo las vive es decir próximas y enormemente líricas. En estos poemas la rigidez del asfalto se vuelve maleable y la ciudad se convierte en un gran animal o en muchos animalitos incluso en un ser humano porque se llena de vida de autonomía y de energía. La rutina y la soledad se llenan de olores sabores y colores y nos descubren una forma inusitada de vivir en el vientre de estas grandes ballenas grises de cemento de Europa las de cacao del desierto o las del norte con sus casas como salmones. Con Ciudades la literatura le pone una nueva puerta a la poesía para que por aquí entren los jóvenes y encuentren versos a su medida y cómo no para los mayores pues aquí se refleja una visión del paisaje urbano que raramente encontrarán en la poesía para adultos: real sincera e inesperadamente mágica.
Territorio ocupado
Premio Losada Diéguez de creación literaria 1999
Crónica
Xerais, 1998
1ª edición
Territorio ocupado, publicado por Xerais, é unha intensa crónica humana, entre o periodismo e a literatura, sobre o conflicto saharauí, na que o autor lIes cede a súa voz ós protagonistas: as mulleres que dirixen os campamentos de refuxiados, o militante encarcerado clandestinamente en Marrocos, un vello nómada, aquela muller que sufriu os bombardeos da aviación no deserto, os combatentes, os ministros do goberno exiliado, os fundadores da Fronte Polisario, a nena que veu de vacacións de verán a Galicia. Eles son os protagonistas de Territorio ocupado, un libro que se fixo a partir das diversas viaxes que escritor e fotógrafo realizaron ós campamentos de refuxiados onde os saharauís habitan, na máis dura hamada do deserto. E, á par da crónica literaria e periodística do texto, as 115 fotografías, fermosas e reveladoras, de Manuel G. Vicente que ilustran o libro.
Cidades
Premio Rañolas ao mellor libro de literatura Infantil do ano / Accésit Premio Lazarillo
Edicións Xerais de Galicia, 1996, 2011
4ª edición
Ilustracións de Fran Alonso
Poesía infantil
Recoñecido e unanimamente aplaudido, Cidades converteuse nestes anos nun referente da poesía infantil debido, segundo a crítica, á súa vocación de actualizar temas e formas. No libro, entrañable e intimista, a cidade convértese nun ser vivo, o asfalto adquire vida, e a soidade e a rutina énchense de cores, olores e sabores. A través dun alento poético fondo e sincero, descúbrenos a emoción que latexa nas rúas e deita unha ollada tenra e rebelde sobre a vida desde a óptica da infancia e adolescencia. Cidades é unha porta para que os máis novos entren na poesía.
Ficha de lectura de Cidades (en pdf)
Tortillas para os obreiros
Edicións Espiral Maior, 1996; 2ª ed, Xerais 2001, incluído en Subversións
1ª edición
«Son secuencias piratas, montadas alternativamente para crearen ilusión de simultaneidade: van dar as oito da mañá e o libro dura o que unha viaxe ata Vigo no barco de Cangas. Un lirismo apoiado no estrañamento que sempre produce o cotián e na intensidade dos símbolos, mestura postmoderna do urbano e o tradicional. Lírica insumisa». (Iris Cochón).
«Tortillas para os obreiros, é unha aldrabada á conciencia do lector, un paseo polo inferno da morte e da rutina. Un poemario secuencial e simétrico, que verte pousos descorazonadores da nosa existencia. Páxinas que nos levan alén do pedramol, do siroco e dos obreiros, coa exactitude e a ambigüidade da palabra poética de Fran Alonso».(Ramón Nicolás).
Tortillas para os obreiros (Espiral Maior, 1996) es uno de los libros fundamentales de este periodo. (Poesía gallega joven, Elena Medel).
Fran Alonso consolídase con este libro como unha das voces máis activas e interesantes do panorama literario galego na actualidade. (Teresa Seara, A Nosa Terra).
Tortillas para os obreiros é un libro proletario, de clase, inquedo, rutinario, cru, de léxico mesto como a néboa mañanceira e sonoro como as sereas das fábricas; case un libro de culto. (Xosé Manuel Freire, Bambán).
Silencio
Editorial Nigra, 1995; Edicións Xerais de Galicia, 2001, 2014
3ª edición
Un xornalista galego duramente castigado polo poder ten que emigrar a Madrid na procura de traballo. Nesa cidade aluga un piso vello e enigmático e, sen querelo, vese envolto nunha situación kafkiana. Da vivenda do lado proceden os estraños ruídos do silencio. A través dunha atmosfera intrigante, Silencio configúrase como unha novela de suspense, suspense que se intensifica de forma vertixinosa para presentarnos unha historia próxima ao misterio e ao desacougo urbano. Con esta novela descubrimos o arrepío que habita no ser humano contemporáneo con só rañar uns centímetros na cotra do cotián, na nosa vida doméstica. Coa súa capacidade habitual para transportarnos aos lugares máis sorprendentes e cun estilo directo, breve e conciso, en Silencio Fran Alonso non deixa lugar para o respiro.
Cemiterio de elefantes
Edicións Xerais de Galicia, 1994
7ª edición (2020)
Traducións: edición en español (Pulp Books, 2013),
En Cemiterio de elefantes o protagonista é a noite, a noite como sinónimo de maxia, de complicidade, de vida, de esperanza, de encanto, pero tamén de erosión, de soidade, de clandestinidade, de anonimato, de silencio e de frustración. Cunha estrutura singular e ubicado no espazo xeográfico de Vigo, este libro cóntanos –con frescura, humanidade e ironía– historias nocturnas e urbanas cargadas de melancolía e humor que nunca nos deixan indiferentes. As páxinas de Cemiterio de elefantes percorren con acidez a paisaxe nocturna, a través de certa estética radiofónica. Na súa escrita húmida refúxianse noctámbulos, camareiras, travestis, estudantes, taxistas, varredores, persoas solitarias, insomnes, xornalistas… que gozan ou sofren o efecto devastador da noite descubrindo as entrañas da cidade. Espazos literarios e personaxes de Fran Alonso como Almas perdidas, Corazóns Solitarios e a Señora Lola naceron neste libro, cuxa trama comeza ás 12.00 AM, cando a noite cae sobre Vigo, e remata ás 8.00 AM, co amencer dun novo día.
Persianas, pedramol e outros nervios
Edicións Alacrán, 1992; 2ª ed, Xerais 2001, incluído en Subversións
1ª edición
Fran Alonso, desde este libro, vai ter moito que dicir nunha poesía, a nosa, precisada de novas formas de expresión conceptuais. (El Correo Gallego, Vicente Araguas)
Fran Alonso quere aprofundar na esgazadura coa corrente estétitca da nosa lírica nacional dos anos oitenta e que se caracterizou por unha excesiva carga de lirismo e moito hermetismo. (…) O roturismo de Persianas, pedramol e outros nervios maniféstase a través de aspectos que atinxen á forma e outros que teñen que ver co fondo. A Nosa Terra, Miro Villar).
Quisiera citar aquí alguna obra seguramente digna de poner en relación con toda esta lenta asunción de una nueva estética y a la que sin embargo no se hizo demasiado caso, como Persianas, pedramol e outros nervios (Alacrán: Vigo,1992) de Fran Alonso. (Laliteratura gallega ante el siglo XXI, Yolanda Castaño)
A lúa no probador
Relatos e poemas de 1986 a 1990
Diaro 16 de Galicia / Editorial Grupo Acsa, 1992
A lúa no probador reúne catro relatos e oito poemas escritos entre 1986 («As mulleres do Sáhara») e 1990 (o o poema «Tívenlles tanto medo»). Todos eles son, daquela, anteriores á escrita de Tráiler (a primeira novela de Fran Alonso) e de Persianas, pedramol e outros nervios(o primeiro poemario do autor). Con anterioridade, publicáranse nalgunhas revistas literarias (moi especialmente a revista Ólisbos ou volumes colectivos e foron reunidos especificamente para a publicación deste volume. Son, sen dubida ningunha, textos literarios de aprendizaxe. O derradeiro relato do libro («O mañá depende de nós») recibira, no seu día, o Premio Curuxa Literaria do Museo do Humor de Fene (1990) e o relato que dá título ao volume tamén fora galardoado nun certame universitario
Tráiler
Premio Blanco Amor de Novela Longa 1991
Edicións Xerais de Galicia, 1991
3ª edición
Tráiler é unha obra plural, ateigada de puntos de vista e voces narradoras, cheas de tipos do asunto, tipos da estrada. (El Correo Gallego, Santiago). Tráiler mergúllanos no mundo actual sentimos as presas ilóxicas, a anguria e agresividade, a importante presencia das comunicacións. E ó carón atopamos o home inamovible tradicional, cos seus costumes e valores de sempre. (C. Ríos Panisse, Grial,Vigo). Tráiler é, ó meu entender, a novela máis conseguida dos últimos decenios en lingua galega. […] Pepe afonda no individuo concreto, Xenaro na relación de parella e Lino no sentido do clan, da familia e do sangue. […] Sexo, perigo e un final desengañado, sería un guión estupendo para unha road movie europea. (A. R. López-Vázouez, Reseña de Literatura, Arte y Espectáculos, Madrid). De Tráiler sigo pensando que é unha das mellores novelas da narrativa galega actual. Nela descubrín un escritor veraz, honesto. (Byron, Sete Días, Santiago).